জীৱনৰ সুখ

ৰতন টাটা-ৰ অৱসৰ-ৰ কথা ওলাই থাকোতে তেওঁৰ সৈতে ঘটা এটি সৰু তথা আমোদজনক ঘটনা মনত পৰিল | বহুদিন আগতে এখন বাতৰি কাকত-ত পঢ়িছিলো কাহিনীতো | কাহিনীতো কিমানদুৰ সত্য মই নাজানো তথাপি কাহিনীটো মনত পৰাত আপোনালোককো কওঁ |

আমি সকলোৱে জানো ৰতন টাটা বহুত কৰ্মদ্যোমী ব্যক্তি হয় আৰু নিজে যেনেকুৱা আনকো কৰ্মদ্যোমী হৈ থকাটো বিচাৰে | এদিনাখন তেখেতে সাগৰীয় বীচ-ত অৱসৰ বিনোদন কৰি আছিল | তেনেতে তেওঁ এটা সফল যুৱকক সাগৰৰ পাৰত আৰামকৈ শুই থকা দেখিলে | সাজ পোচাকত ল’ৰাজনক টকা পইচা থকা যেন নালাগে | তেখেতে ল’ৰা জনৰ ওচৰ চাপি গ’ল আৰু ল’ৰাজনক সুধিলে

; হেৰা, তুমি কিয় এনেকৈ শুই আছা ??

: ‘মোৰ কোনো কাম নাই |’ ল’ৰাজনে নিৰ্বিকাৰ ভাবে উত্তৰ দিলে |

ৰতন টাটা-ৰ ল’ৰা জনক তেনেকৈ থকাত বেয়া লাগিল আৰু যুৱক জনক এটা কাম দিম বুলি ভাবি তেওঁৰ অফিচলৈ পিছদিনা মাতিলে |

:" আপোনাৰ অফিচত গ’লে কি হ’ব ?"- ল’ৰাজনে তেওঁক সুধিলে

তেখেতে আচৰিত হৈ ল’ৰাজনৰ মুখলৈ চাই ক’লে-

:"তুমি যদি বিচৰা মই তোমাক এটি চাকৰি জোগাৰ কৰি দিব পাৰো |"

: "চাকৰি কৰিলে কি হ’ব ??"- আকৌ প্ৰশ্ন কৰিলে |

ৰতন টাটা-ৰ এইবাৰ খং উঠিল

: "আৰে চাকৰি কৰিলে দৰমহা পাবা, এটা সুন্দৰ জীৱন যাপন কৰিব পাৰিবা | লাহে লাহে নিজৰ হাতত সঞ্চয় বাঢ়িব, সেই টকাৰে নিজৰ ঘৰ-মাটি-গাড়ী হ’ব |"

: " তাৰ পিছত |" ল’ৰাজনে সুধিলে |

: " তাৰ পিছত আৰু কি হ’ব | এদিন হয়তো অৱসৰ ল’বা আৰু মোৰ এনেকৈ সাগৰৰ পাৰত অৱসৰ বিনোদন কৰিব পাৰিবা |"

ল’ৰাজনে এইবাৰ খুউব ভদ্ৰ আৰু বিনয়ী ভাৱেৰে ক’লে-

: " মাফ কৰিব মহাশয় | মই আপোনাৰ কথা ৰাখিব নোৱাৰিম | আপুনি মোক যিটো পথৰ সন্ধান দিছে সেই পথৰ শেষত মই যিকন সুখৰ ৰেঙনি দেখা পাইছো সেই সুখ খিনি দেখোন মই এতিয়াই উপভোগ কৰি আছো | মিছাতে ইমান দীঘলীয়া পথটোনো কিয় বাচি ল’ব লাগে একে খিনি সুখৰ বাবে |